مزایای ایمپلنت دندانی
ایمپلنت های دندانی مانند دندان های طبیعی عمل می کنند
یکی از بزرگترین مزایای ایمپلنت این است که قدرت جویدن را به طور کامل باز می گرداند. اکثر بیماران نمی توانند تفاوت بین دندان طبیعی خود و دندان ایمپلنت را تشخیص دهند. آنها می توانند به طور کاملاً عادی با آن غذا بخورند و همچنین می توانند به طور معمول مسواک بزنند و نخ دندان بکشند.
ایمپلنت های دندانی می توانند تا آخر عمر دوام بیاورند
در حالی که یک بریج دندانی ممکن است تنها حدود ۱۰ سال یا بیشتر دوام بیاورد، ایمپلنت های دندانی می‌توانند یک عمر دوام بیاورند. ایمپلنت از تیتانیوم ساخته میشود و با استخوان فک ادغام میشود. ایمپلنت ها سازگاری خوبی با بدن دارد، به این معنی که غیر سمی است و توسط بدن رد نمی‌شود.
ایمپلنت های دندانی از تحلیل استخوان جلوگیری می کنند
در جایی که دندان وجود ندارد، استخوان فک در فضای خالی به دلیل عدم تحریک خراب می شود. اگر در سال اول از دست دادن دندان هیچ ایمپلنتی قرار نگیرد، آن ناحیه استخوان 25 درصد حجم خود را از دست می دهد و از دست دادن استخوان در طول سال ها ادامه می یابد.
پروتزهای مصنوعی حتی می توانند از دست دادن استخوان را تسریع کنند زیرا اغلب شل می شوند و سپس به برجستگی استخوانی مالیده شده و به تدریج آن را از بین می برند. از آنجایی که ایمپلنت جایگزین ریشه و همچنین دندان می شود و جویدن به حالت عادی باز می گردد، تحریک لازم برای رشد طبیعی استخوان را فراهم می کند.
ایمپلنت ها دندان های مجاور را ثابت نگه می دارند
فضای یک دندان از دست رفته می‌تواند باعث شود که دندان‌های مجاور به سمت فضا منحرف شوند. این کار دندان‌های شما را از موقعیت خارج می‌کند و می‌تواند بر بایت دندانی، توانایی جویدن و ظاهر شما تاثیر بگذارد. این جابجایی می‌تواند باعث تداخل شود که جایگزینی دندان را بعدا مشکل سازد. یک بایت ضعیف همچنین می تواند منجر به مشکلات TMJ (مفصل گیجگاهی فکی) شود و ممکن است منجر به درد و سردرد شود.
ایمپلنت دندان می تواند به شما کمک کند تا از بیماری لثه خلاص شوید
شکاف دندان از دست رفته می تواند به عنوان یک تله برای غذا و باکتری عمل کند و می تواند منجر به بیماری لثه شود.
ایمپلنت های دندانی می توانند از افتادگی صورت و پیری زودرس جلوگیری کنند
افتاده گی صورت در اثر تحلیل استخوان ناشی از، از دست دادن دندان ها باشد. اینجا جایی است که یک سوم پایینی صورت شروع به جمع شدن می کند و به تدریج فاصله بین نوک بینی و چانه بسته می شود. تغییرات می تواند شامل چین و چروک های بیش از حد اطراف دهان، نازک شدن لب ها و چانه نوک تیزتر باشد که باعث می شود فرد بسیار مسن تر از سن واقعی خود به نظر برسد.
ایمپلنت دندان در مقابل دندان مصنوعی
دندان های ثابت با قدرت جویدن خوب!
ایمپلنت های دندانی در مقایسه با پروتزهای مصنوعی تجربه بسیار بهتری را ارائه می دهند. حتی پروتزهایی که در اصل مناسب بیمار هستند، به دلیل افزایش تحلیل استخوان، پس از مدتی شروع به لیز خوردن و ناراحتی می کنند. به دلیل سایش برجستگی های استخوانی که پروتز روی آن می چسبد، ثابت نگه داشتن پروتز به طور مداوم دشوار است. ناامید کننده ترین جنبه پروتزها و ناسالم ترین آنها، توانایی جویدن ضعیف آنهاست. بسیاری مجبورند رژیم غذایی خود را محدود کنند زیرا نمی توانند غذاهای خاصی را با دندان مصنوعی خود بجوند.
تفاوت های ایمپلنت دندانی و پروتز های مصنوعی
• پروتز مصنوعی اغلب باید با استفاده از چسب دندان در دهان نگه‌داشته شوند. این پروتز ها گاهی اوقات نیاز به چسباندن مجدد بعد از غذا دارد. اما پروتز های متکی بر ایمپلنت نیازی به چسب ندارد.
• پروتزهای مصنوعی برای تمیز کردن باید برداشته شوند. اما ایمپلنت را بدون برداشتن به راحتی می توانیم مسواک و نخ کنیم.
• دندان مصنوعی سقف دهان را می پوشاند. با ایمپلنت، هیچ چیزی سقف دهان شما را نمی‌پوشاند تا در حس چشایی یا سایر فعالیت‌های عادی شما اختلال ایجاد کند. پروتزهای متکی به ایمپلنت را می توان بدون کام نیز ساخت.
• دندان مصنوعی ممکن است هنگام غذا خوردن یا صحبت کردن بیرون بیفتد. ایمپلنت‌ها و پروتزهای متکی به ایمپلنت داخل استخوان محکم قرار داشته و بیرون نمی‌لغزند.
• جویدن با دندان مصنوعی سخت است و نمی توانید مقدار زیادی از غذایی را که دوست دارید یا نیاز دارید بخورید. پروتزهای مصنوعی می توانند در حین جویدن حرکت کنند که آزاردهنده است و همچنین جویدن را دشوار می کند! در واقع، پروتزها معمولاً تنها 10 درصد یا کمتر قدرت جویدن کامل را دارند. اما ایمپلنت های دندانی قدرت جویدن کامل دارند و بریج ها یا پروتزهای متکی به ایمپلنت نیز قدرت جویدن را به میزان قابل توجهی افزایش می دهند.
• دندان مصنوعی تحریک لازم برای جلوگیری از تحلیل استخوان را فراهم نمی کند. استخوان فک برای حفظ حجم خود نیاز به تحریک، جویدن با فشار بالا را دارد. ایمپلنت تضمین می کند که استخوان فک از بین نرود.
• از دست دادن پیشرونده استخوان در نتیجه استفاده از دندان مصنوعی می‌تواند باعث افتادگی صورت شود. در طول سال‌ها از دست دادن استخوان می‌تواند باعث فروریختن یک سوم پایینی صورت، ایجاد چین و چروک‌های بیش از حد، افتادگی پوست و گردن، نازک شدن لب‌ها و ظاهری فرورفته شود. این می تواند به طور قابل توجهی ظاهر یک فرد را پیر کند. ایمپلنت از تحلیل استخوان جلوگیری می کند.
تفاوت ایمپلنت دندانی و بریج
بریج شامل یک دندان مصنوعی (یا دندان) است که توسط دندان های مجاور که پوش شده اند حمایت می شود. برای جایگزینی یک یا دو دندان از دست رفته استفاده می شود.
یک بریج نیاز به تغییر دو دندان اغلب سالم دارد که در مقایسه با ایمپلنت دندانی روش ایده آلی برای جایگزینی دندان از دست رفته نیست. بریج ها در مقایسه با ایمپلنت های دندانی، عمر کوتاهی دارند، پنج تا ده سال. بنابراین در حالی که بریج در ابتدا می تواند مقرون به صرفه تر باشد، در درازمدت یک ایمپلنت دندان می تواند هزینه کمتری برای شما داشته باشد.
.
.
.
مطالب بیشتر
